çay ağzı

См. также в других словарях:

• ağız — 1. is. Yeni doğurmuş memelilerin ilk sütü 2. is., ğzı, anat. 1) Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk 2) Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü Küçük bir ağız. 3)… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• boğaz — 1. is. 1. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazdan yapışmaq. – Gülnaz dartınıb onun əlindən çıxdı, Qəmərbanunun boğazından yapışıb divara çırpdı. M. İ.. // Ağız içinin dal tərəfindəki boşluq, hülqum.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• acı — sif. 1. Dili ağzı yandırıcı, kinə, xardal və s. dadında olan (şirin ziddi). Acı dərman. Acı badam. Acı dad. Acı istiot. Acı turp. Acı soğan. Acı çay (dişləmə çay, içinə qənd salınmamış çay). 2. məc. Fəlakətli, məşəqqətli, əziyyətli, kədərlə dolu …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• piyalə — is. <fars.> Ağzı gen, dibi dar balaca içki qabı; qədəh. Su piyaləsi. – <Pəri Cadu:> Doldur piyaləni, anadan olandan indiyə kimi mən belə kefi görməmişəm. Ə. H.. Hamı bir ağızdan «urra» deyib piyalələri qaldırdılar. Ə. Vəl.. // Həmin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• harman — is., Far. ḫirmen 1) Biçildikten sonra tahıl demetlerinin üzerinden düven geçirilerek tanelerin başaklarından ayrılması işi 2) Bu işin yapıldığı yer veya mevsim Çocuğum başka çocuklarla beraber harmanda düvene binmiş dönüyor. R. N. Güntekin 3)… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• torba — is. 1) Genellikle pamuk ve kıldan dokunmuş, türlü boy ve biçimde, ağzı büzülüp bağlanabilen araç Cüzdanı bir meşin torbaya sarmış, torbayı gömleğimin içine bağlamıştım. R. N. Güntekin 2) Genellikle plastikten veya kâğıttan yapılmış, içine öteberi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• basma — I (Gəncə, Göyçay, Kürdəmir) qamışdan hörülən həyət qapısı II (Ağdam) yalan, gop. – Bejə yerə boğazını yırtma, hamı bilir ki, sözləriyin hamısı basmadı III (Çənbərək, Hamamlı, Xanlar, Kürdəmir) kərmə (mal peyinindən hazırlanan yanacaq). – Basmanın …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• coşub-daşmaq — f. 1. Güclənmək, şiddətlənmək, artmaq, gurlamaq, kükrəmək. Sel coşub daşır. – Bu çay coşub daşanda nə qanlar eləməmişdi. Ç.. Külək də birdən əsdi; Coşdu daşdı dalğalar. H. Hüseynzadə. <Camal:> Qorxma, uçmaz, dəniz nə qədər coşub daşsa da,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dal — 1. is. 1. Bədənin boyundan tutmuş omba sümüyünə qədər olan arxa hissəsi; kürək. Küçə ilə bir hambal, bir tay dalında keçir. C. M.. // Heyvanların bədənlərinin yuxarı hissəsi, beli. Qatırın dalına yük yükləmək. Atın dalına minmək. 2. Əks tərəf,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qaşıq — is. 1. Duru, qatı və ya dənə halında olan xörəyi qabdan götürüb yemək üçün ağac və ya metal alət. Xörək qaşığı. Çay qaşığı. Taxta qaşıq. Gümüş qaşıq. – Ağsaqqal həkim qaşıq tapıb Dəmirova bir xörək qaşığı acı dərman içirtdi. S. R.. 2. Bir qaşıq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti